Route 1: Les Salins, Île de St.- Martin en L'Etang de L'Ayrolle                     

Vanuit Narbonne-Plage ben ik via de weg langs de kust naar Gruissan gegaan. In Gruissan heb ik de borden Gruissan-Plage gevolgd en ben eerst langs de paalwoningen naar punt (1) gereden. Hier zit op het strand, midden tussen de heen en weer lopende badgasten, een kolonie van ca. 120 Dwergsterns te broeden. 

Op de terugweg over de D 132 sla ik in Gruissan linksaf, rij de brug over en kom op de T-splitsing met de D 32. Als je hier rechtsaf gaat kom je na ongeveer 2 km bij het infocentrum van de LPO (links van de weg). Op deze splitsing ga ik nu linksaf naar Les Salins de St.- Martin. In de salins wordt zeezout gewonnen. Er liggen een groot aantal enorme, ondiepe, bassins waaruit het zeewater kan verdampen. De zoutlaag die dan achter blijft wordt bij elkaar geschraapt en verwerkt.

Ik rij nu verder over de D 232. Aan de linkerkant kijk ik over de vlakke salins, aan de rechterkant zie ik de rotsachtige heuvels van het Île de St.- Martin. Na een kleine kilometer is er aan mijn rechterhand een vlakte waar een onverharde weg is (2). Ik volg deze weg tot ik weer aan de voet van de heuvels ben. Hier parkeer ik de auto en te voet klim ik tussen de kleine wijngaarden door naar boven. Het gebied bestaat uit kleine wijngaarden omgeven door stapelmuurtjes, stukken braak liggende grond en wat schaarse begroeiing in de vorm van doornstruiken en wat hogere bomen. Vanuit het plateau rechts van mij komt een Hop aanvliegen en even later ontdek ik in de boomtoppen halverwege de helling twee Roodkopklauwieren.

Boven aangekomen blijkt het Île de St.- Martin een soort plateau te zijn, met op de hellingen wat kleine wijngaarden en verder is het een woest stuk natuur. Het plateau is nog kaler dan de helling die ik beklommen heb. Er lopen tal van kleine paadjes over het plateau. Tijdens mijn rondwandeling ontdek ik nog twee Roodkopklauwieren en meerdere Blauwe Rotslijsters. De Westelijke Blonde Tapuit zou hier ook moeten zitten, maar deze heb ik helaas niet gezien. Als ik terug loop heb ik vanaf de rand van het plateau een prachtig uitzicht over de salins en de Middellandse Zee en zie ik in de verte de Flamingo's al staan (3). Beneden mij in de boomtoppen op de helling duikelen de Roodkopklauwieren achter elkaar aan.

Ik vervolg mijn weg over de D 232, er gaat een weg rechtsaf, maar die laat ik nog even liggen en rij rechtdoor langs een kolonie Geelpootmeeuwen. De Gele Kwikstaarten dansen voor de auto uit en langzaam rij ik door tot het Etang de L'Ayrolle (4). Links van mij in de salins staat een groep van zeker 200 Flamingo's en op de dijkjes van de salins scharrelen Bergeenden rond. Aan de oever van het etang ontdek ik een Kleine Zilverreiger op nog geen 20 meter van mij vandaan. Op een paaltje van een verlaten crossbaan, achter me, zit een Kuifleeuwerik. Ik keer de auto en rij terug naar de kolonie Geelpootmeeuwen, hier sla ik linksaf. De eerstvolgende weg ga ik rechts in de hoop weer op de D 32 uit te komen. Op dit gedeelte heb ik helaas niet zoveel oog voor de vogels gehad, aangezien de weg zo smal was dat het voor 1 auto al een opgave was om geen boom of een uitstekende rots te raken. Wel viel me nog het enorme aantal Putters op dat voor de auto uitvloog. Toen ik weer op de D 32 uitkwam zag ik dat er van die kant toch geen verkeer in kon rijden, want het was een weg met eenrichtingsverkeer. Op de D 32 ben ik rechtsaf gegaan en via Gruissan weer teruggereden naar Narbonne-Plage.

P.S. Deze route is vanaf het bruggetje over de D 32, net buiten Gruissan, ook heel goed met de fiets te doen ( misschien nog wel beter dan met de auto)

Route 2: Les Marais en L'Etang de Bages

Route 3: Oevers van de Aude en La Matte bij Lespignan