Steenuil, Athene noctua                                 L. 21-23 cm  SW. 50-56 cm

De steenuil  is de kleinste uil van Nederland. Deze uil met z'n mooie gele ogen en z'n kleine postuur heeft iets vertederends. Tijdens het ringen van jonge uilen komt het dan ook regelmatig voor dat een ouder vogel even van het nest gepakt wordt zodat de jongen snel geringd kunnen worden om vervolgens de oude vogel weer bij de kleintjes terug te zetten. In de gemeente Losser worden alleen de steenuilen in kasten gecontroleerd en geringd. Vaak zijn deze kasten op de boerenerven al jaren bezet door de uilen en evenals bij de kerkuilen kan de boer/boerin vaak al wel vertellen of er al dan niet jongen zijn. De steenuil voedt zich vooral met wormen, grote insecten en muizen. De steenuil komt in Nederland met ca. 6000 broedparen vooral voor in het rivierengebied, hij ontbreekt in Friesland, de Waddeneilanden en Flevoland. 

   Verspreidingsgebied steenuil

Het aantal jonge steenuilen was in 1999 met 4,4 per nestkast behoorlijk. Mede door een goed muizenjaar, waar veel roofvogels van profiteerden, was dit het geval. De nestkast van de steenuil bestaat uit twee gedeelten, een voorportaal en een broedkamer. Als de jongen wat groter worden zitten ze in het voorportaal bij de ingang van het nest op hun voedsel te wachten. In een later stadium, voor het uitvliegen, klimmen ze uit de kast in de takken van de boom, de zogenaamde "takkelingen".

In 2005 is er een steenuilentelling gehouden in de gehele gemeente Losser, dit leverde 83 broedparen op. Deze enorme klus wordt niet jaarlijks herhaald. De bedoeling is om in 2010 wederom de gehele gemeente Losser te inventariseren naar het aantal broedparen van de steenuil.

Broedresultaten steenuil (in gecontroleerde nestkasten in de gemeente Losser)

Verspreidingskaart is afkomstig van "Vogels van Europa cd-rom" , ETI, Universiteit van Amsterdam  www.eti.uva.nl